NISKA EMISJA – PODSTĘPNY WRÓG
Wydawać by się mogło, że głównym źródłem zanieczyszczenia powietrza są odpady przemysłowe i fabryczne, wydzielane wraz z dymem do atmosfery.
Jednak wbrew powszechnie panującej opinii to nie przemysł ciężki, chemiczny i energetyka są głównymi truciciela środowiska. Zmiany gospodarcze i technologiczne sprawiły, że obecnie udział wielkiego przemysłu w emisji substancji szkodliwych dla środowiska jest niewielki i systematycznie maleje.
Niestety, istnieje także inny rodzaj emisji zanieczyszczeń do powietrza, groźniejszy i trudniejszy do wyeliminowania, ponieważ trwale zakorzeniony w społeczeństwie. Jest to emisja nazwana niską ze
względu na poziom, z jakiego wydzielane są trujące gazy – poziom domów, ulic oraz przydomowych palenisk,w których spalanie węgla odbywa się w nieefektywny sposób.
Problem wynika ze stosowania w mieszkalnictwie komunalnym i indywidualnym niskosprawnych urządzeń grzewczych, spalania złej jakości paliw energetycznych – zasiarczonych, zapopielonych i
niskokalorycznych węgli, mułów węglowych, a także wszelkich odpadów z gospodarstw domowych, złego stanu technicznego urządzeń i instalacji kotłowych oraz nieprawidłowej ich eksploatacji.
Cechą charakterystyczną niskiej emisji jest to, że powodowana jest przez liczne źródła wprowadzające do powietrza niewielkie ilości zanieczyszczeń.
Duża ilość emitorów wprowadzających zanieczyszczenia z kominów o niewielkiej wysokości powoduje, że zjawisko to jest bardzo uciążliwe, gdyż zanieczyszczenia gromadzą się wokół miejsca
powstawania, a są to najczęściej obszary o zwartej zabudowie mieszkaniowej. Badania przeprowadzone w Polsce w ramach projektu Polepszenie jakości powietrza w regionie pogranicza polsko-czeskiego wskazują, iż 80% mieszkań w tym regionie bazuje na małych, własnych źródłach ciepła generując niską emisję.
